Er is zoveel dat mij verwondert,
dat soms heel echt lijkt en soms echt niet.
Ik zie een leeuw. Daar! Op de stoeprand!
En daar! De wijze man, al wijst hij niet…

Is dat de kracht van fantasie?
Dat ‘wondert’ het bestaan.
Bekijk het maar hoe dat ge ’t zie (hoe jij het ziet).
Ik zie, ik zie…ik zie wat jij niet ziet.

Heb je nog tijd en zin om rondom jou te kijken,
of zie je alleen maar wat je zelf gelooft
Wat blijft erover van al jouw dromen,
Met al die zorgen, die spoken in je hoofd?

Maar kijk voorbij jouw horizon,
Daar stroomt de grote ‘fan-ta-zee’
Ik wou dat jij mee zwemmen kon
of kijk eens even, kijk eens even met mij mee.

Kijk eens omhoog! Hoog, boven daken, daar;
vliegende draken in een wolkenvacht.
De wind die fluistert, als je goed luistert.
De maan die lacht je toe de ganse nacht.

Maar neem je weg die maneschijn
en zonder rozengeur.
Dan wordt het leven zwaar om zijn
op van die dagen, zonder kleur.

Weet jij wel zeker dat, hoe jij ’t ziet,
dat, dat dé waarheid is en ’t mijne niet?
Wat zou de leeuw jou heel graag zeggen?
En de wijze man, opdat je ’t ziet?

Met de kracht van de verbeelding…
En geef me nog wat tijd…
Wie weet zie ik verklaring…
En dan vind ik wel mijn eigen weg
in jouw werkelijkheid.

Tekst en muziek: Jo Huylebroeck